Wat vliegt de tijd toch - Reisverslag uit Burlington, Verenigde Staten van Willem Jong - WaarBenJij.nu Wat vliegt de tijd toch - Reisverslag uit Burlington, Verenigde Staten van Willem Jong - WaarBenJij.nu

Wat vliegt de tijd toch

Door: Willem

Blijf op de hoogte en volg Willem

22 Maart 2015 | Verenigde Staten, Burlington

De week na Montreal (week van 17 februari) niets zo heel veel bijzonders gedaan. (Wel herhaaldelijk van Jana gehoord dat mijn blog veel te uitgebreid was, aangezien haar ouders details wisten die Jana niet tegen hun had verteld. Maar ja, dat vond ik eigenlijk wel grappig.) Donderdag hadden we (Cheryl, Caspar, Jana en ik) ons wekelijkse Wie is de Mol-avond. Eerst koken en eten we samen en dan gaan we Wie is de Mol kijken. Vrijdag was het Matts verjaardag en zijn we uitgeweest naar RiRa (Irish Pub) en Metro. Op de terugweg nog een pizza slide gehaald bij Mr. Mike pizza. Zondag een paar uur naar het lab geweest om een experiment uit te voeren.

In de week van 23 februari ook niet zo heel veel spannends gedaan. Op het lab veel westernblots gedaan. Woensdagavond samen met Anne-Marie bij Brennan’s een burger gegeten. Vrijdags met het lab bij Tiny Thai geluncht. Helaas had ik hier net het verkeerde gerecht gekozen. Het was zo spicy als ik weet niet wat (en ik vroeg nog voor less spicy!!). Met tranen in mijn ogen en lucht happend heb ik het toch helemaal opgegeten en op het spicy na, was het toch best lekker. Zaterdags was in Burlington de Mardi Gras parade om het einde van carnaval te vieren en om nog een keer te feesten voordat de vast periode voor Pasen begint. (Wat? Ze vieren hier geen carnaval en volgens mij vasten ze ook niet! Maar ja, het zal wel.) De parade was een soort carnavals optocht, maar dan met mensen op wagens met muziek die kettingen en snoep in het publiek gooide. Cheryl kwam nog in een ketting gevecht te recht en op de plek waar Jana stond gooiden ze net geen kettingen en ze wou er nog zo graag een. Na de parade waren Caspar, Jana en ik naar het meer gegaan. Deze was helemaal gevroren en het ijs was zeker een halve meter dik, als het niet meer was. We zijn nog een heel het meer op gelopen. Daarna nog een lekkere warme chocomel gedronken om op te warmen.

In de week van 2 maart een experiment gedaan, waarbij we speciale moleculen aan cysteines van eiwitten proberen te binden en vervolgens kunnen we beads laten binden aan de speciale moleculen en de daaraan gebonden eiwitten, die we dan weer kunnen isoleren. Hopelijk levert dit veel belovende resultaten op voor het onderzoek. Vrijdags hadden we een lablunch. Nu zijn we naar een Chinees Buffet geweest. Ze hadden veel lekkere dingen en je kon zo veel en vaak pakken wat je wou. Iedereen had zoveel gegeten dat avondeten overbodig was. Zaterdag ging de wekker al erg vroeg, we (Caspar, Cheryl, Tatiana (vriendin van Cheryl die in NYC stage loopt) en ik) gingen skiën. Dit was best wel spannend aangezien we geen van allen ooit eerder hadden geskied. Na een kop warme chocomel, gingen we skischoen passen en latten en stokken zoeken. De les die we zouden hebben zou pas om 1 uur beginnen dus eerst hadden we een klein beetje geoefend op een vlak stuk. Toen de les begon gingen we eerst op een ieniemienie heuveltje proberen. Een andere meisje had hier erge pech aangezien die door zowel mij als Cheryl omver werd geskied. Vervolgens gingen op we het op de echte, kleine skipiste proberen en na een paar keer lukte het al redelijk om heel beneden te komen. De lift, een kabel met handvatten eraan die je omhoog trok was een moeilijke opgave. Elke keer als je er vanaf wou gleed je terug. En zo had ik ook nog bijna mijn knieën gebroken. Maar ja, tegen Cheryls en mijn verwachting in hadden we het beide overleeft. Na de les lekker een waffel gegeten en vervolgens gingen we het nog een keer proberen. Caspar en Tatiana ging van een hogere piste af en Cheryl en ik hebben de kleine nog maar een geprobeerd en het ging best redelijk. Uiteindelijk gingen we doodmoe maar voldaan naar huis. Zondag nog even naar het lab geweest, met Dave boodschappen gedaan (Dave is zo aardig om ons mee naar de winkel te nemen zodat we niet alles in het bus hoeven te sjouwen) en voor de rest lekker niets gedaan.

De week van 9 maart vooral aan mijn eindverslag gewerkt. Ook nog een nieuwe experiment geoefend op muizen. Dit met als doen om cellen uit de bovenste luchtwegen te kunnen verzamelen. Woensdag hadden we opnieuw een lablunch, nu in een van de restaurants in het Davis Center. Dit was weer erg lekker, al heb ik geen idee wat ik op heb. Donderdags kwamen Jana, Cheryl en Caspar bij mij eten. Ik had lekkere scampi’s in knoflooksaus met pasta gemaakt en dit was erg lekker al zeg ik het zelf. We wilden in het weekend weer gaan skiën alleen het weer was te slecht dus zijn we niet geweest.

Op maandag 16 maart zou mijn vlucht terug naar Nederland gaan, maar aangezien ik hier nu ook mijn afstudeerstage ga lopen en mijn visum verlengt is, is het vliegtuig zonder mij vertrokken. Nu ga ik op 13 juli terug. Ook was op maandag en dinsdag mijn twee muisexperiment gepland. We hebben muizen blootgesteld aan acrolein en aan perslucht en gaan we kijken of bepaalde eiwitten zijn gebonden aan acrolein. Helaas kon ik de nog geen vervolg experimenten op de sample doen aangezien een bepaald reagents nog niet binnen is, volgende week beter. De rest van de week wel andere experimenten uitgevoerd. Dinsdag was het Saint Patrick's day (een Ierse feestdag, die ze hier ook vieren) en dus zijn we met Matt en een paar van zijn vrienden uit eten geweest bij RiRa. Dit was erg leuk, iedereen had iets groens aan en er was een band die Ierse muziek speelde. Zaterdag weer geskied. Voor de les (we hebben een drie lessen pakket) hebben we eerst zelf geoefend op het de kleine piste. Het was weer wel wennen en het stoppen ging eerst niet zo goed en daardoor nog een man aangeskied, maar het was kiezen tussen een harde houten paal of die man die mee geeft. In de les eerst nog drie keer van de kleine piste afgegaan zodat we nog de nodige technieken onder de knie hadden voordat we van een hogere en langere piste af gaan. Voordat we beneden waren van die piste had de leraar al een bijnaam voor mij, Wooden Willem, aangezien in drie keer een boom naast de piste heb staan knuffelen. Gelukkig had ie ook veel tips zodat het steeds beter ging, ook met Cheryl en Caspar. De tweede keer ging het al veel beter en heb ik maar een keer een boom geknuffeld. Ook ging het nu ook veel beter met Cheryl. Na de les zijn we nog een keer naar beneden geweest en dat ging ook best goed. Alle drie zijn we erg trots op ons zelf. Op het begin vonden we het wel erg dat kinderen van drie beter konden skiën dan ons. Er was zelf een kindje van anderhalf dat al aan het skiën was. Tot slot na een drinkje in de bar gingen we voldaan, trots en moe naar huis. Thuis aangekomen een lekker pizza besteld en op tijd naar bed. Op dit moment (zondag 22 maart, 4.39 pm) zit ik lekker in een luie stoel voor het raam van de zon te genieten en heb ik een luidag.

Het weer is de afgelopen weken erg veranderd. Sinds twee weken is het niet meer zo winterachtig, maar lijkt het al een beetje meer op de lente. Het is sindsdien niet meer zo koud geweest (en dan bedoel ik niet meer onder de -20°C). Het is zelf al een enkele keer voor meer dan 24 uur boven de 0°C geweest. Het is nu -12°C, maar er zijn dagen dat je zonder handschoenen, muts en sjaal de deur uit durft. De meeste sneeuw is verdwenen (het is zo fijn om weer gras te zien, ookal is het dood), al heeft het nog wel een paar keer gesneeuwd. Het is hier nog zeker geen lente, maar hopelijk komt het er snel aan.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Willem

Actief sinds 20 Aug. 2014
Verslag gelezen: 321
Totaal aantal bezoekers 16735

Voorgaande reizen:

23 Augustus 2014 - 14 Juli 2015

Stage USA

Landen bezocht: