MONTREAL

Vrijdag 13 februari was het zo ver. Het weekeindje naar de Koninklijke Berg in Canada, ofwel Montreal. Al onze bagage hadden we (Jana, Cheryl, Caspar, Martina en ik) al mee naar het lab genomen zodat rechtstreeks naar het vliegveld konden om daar met de Greyhound bus naar Montreal te vertrekken. Eerst hadden we nog bij de UMall een pauze gehouden om nog wat te eten. Om kwart voor 8 vertrokken we naar de Canadese grens. Aan gezien de grenzen hier niet net zo als in Europa zijn, moesten we allemaal de bus uit en door de douane. Hier kregen we een stempel in ons paspoort en vroegen ze ons waar we vandaan kwamen, waar we naar toe gingen, met wie en hoe lang, enzovoorts. Gelukkig ging dit best snel en zaten we weer in de bus voor het Canadese deel van de reis. Na in totaal iets meer dan twee uur kwamen we aan Montreal. Vervolgens een taxi genomen naar het appartement. Dit was een erg mooi en modern appartement in een buitenwijk van Montreal. Na nog even gebuurt te hebben, de kamerindeling te hebben gemaakt (Martina op de bank, Jana en Cheryl samen en Caspar en ik) zijn we naar bed gegaan.

De volgende morgen een beetje op tijd uit bed en vervolgens met de metro naar downtown gegaan om te gaan ontbijt/lunchen. De metro was ook nog een heel avontuur aangezien het kaartjesmachine onze Amerikaanse bankpassen niet pakte en de helft van onze eigen passen het ook niet deden. Ook gingen de deuren van de metro bij het uitstappen ook zo snel dicht, dat Cheryl en Martina verplicht een halte extra mee moesten om vervolgens weer terug gekomen. Bij Rueben’s ontbeten. Dit was een Amerikaans achtig restaurant. Het ontbijt was erg veel, maar ook goed. Naast toost met eieren kreeg je ook nog gefrituurde aardappeltjes, fruit, bacon en Franse toost. Na (bijna) alles achter de kiezen te hebben zijn we door downtown gaan lopen. Maar snel kwamen we erachter dat het veel, maar dan ook echt veel te koud was. Ook waaide het erg hard en sneeuwde het. Snel zijn we naar de ondergrondse stad gevlucht (Montreal heeft een ondergronds gangenstelsel met meer dan 1600 winkels, eetgelegenheden en bedrijven) en ondergronds zijn we naar Old Montreal gelopen. Daar was het minder koud en hebben we rond gelopen. Ook hebben we de Notre Dame bezocht, maar Quasimodo konden we niet vinden. Langs de haven zijn we ook nog gelopen, maar die was helemaal bevroren. Vervolgens hebben we onszelf een beetje opgewarmd in een bistrootje. Inmiddels was Bob ook in Montreal aangekomen en we hadden afgesproken om elkaar op een metrostation te ontmoeten. Vanuit daar de hoofdwinkelstraat een beetje afgelopen en vervolgens bij Les 3 Brasseurs gegeten. Na het eten een cafeetje opgezocht. Uiteindelijk nog boodschappen gedaan voor het ontbijt bij een 24-uurs winkel en met de taxi naar huis.

Zondagochtend eerst lekker ontbeten en vervolgens met de metro naar de voet van Mont Royal (233 m) gegaan. Vanuit hier de berg beklommen en bij het uitkijkpunt hadden we een erg mooi uitzicht over downtown Montreal. We wilde via de andere kant van de berg terug naar beneden, maar hier waaide het super hard en was het ijs en ijs koud. De koud ging zo sneed in je gezicht en het deed echt zeer. Waarschijnlijk lag de gevoelstemperatuur hier dik onder de -30°C. Toen besloten we toch maar met de bus terug te gaan. Van Bob hadden we afscheid genomen, hij ging via de ‘warmere’ kant van de berg terug naar de metro, en vervolgens na het appartement om zijn auto te halen en weer terug naar Burlington te gaan. Wij zijn met de bus en de metro terug naar de hoofdstraat gegaan om daar ondergronds iets te gaan eten en vervolgens nog wat te gaan shoppen. (In de winkels was het tenminste lekker warm. Rond etenstijd in een zijstraatje (dat erg leek op de straten in Boston) bij Dundees gegeten. Ook dit was een erg mooi en lekker restaurant. Na het dinner naar de bioscoop gegaan. Cheryl, Jana en Martina wilden Fifty Shades of Grey zien en Caspar en ik zouden naar een andere film gaan. Maar helaas was onze film na keuze al begonnen en de rest van de films leek ons niet zo leuk of begon pas een uur later. Dus zijn wij ook maar naar Fifty Shaded of Grey geweest. En om eerlijk te zijn. Persoonlijk vond ik de film niet zo heel bijzonder en was hij ook niet zo leuk. Jana daarin tegen had af en toe de grootste lol, Cheryl vond het einde slecht, Martina wist niet waar ze moest kijken van schaamte en Caspar vond de auto mooi. Na de film naar huis en naar bed.

Maandagochtend ontbeten en het appartement een beetje gepoetst. Cheryl wou graag naar een winkel aan de andere kant van de berg. Maar drie metro’s verder en met de onzekerheid of we wel in de goede straat waren zijn we toch maar omgedraaid om in een van de ondergrondse ‘food corners’ te gaan eten. Daarna nog naar een paar winkels van gisteren terug geweest om voor Cheryl, Martina en Jana schoenen te kopen. Vervolgens ondergronds nog een beetje rondgelopen en langzaam terug gegaan naar het busstation. Om 16.15 vertrok daar onze bus weer naar Burlington, echter om een of andere rare reden was er een tweede bus die ook naar Burlington ging en daar moesten we mee mee. Die vertrok uit eindelijk bijna drie kwartier later dan gepland, maar toen we bij de grens aankwamen stond die daar nog. In onze bus zaten nog geen tien mensen en we waren zo de grens over (ze waren tegen onze verwachting in niet eens zo streng als bij de Canadese grens. Na vervolgens nog een klein uurtje kwamen we om iets over zeven weer aan in Burlington. De bus stopt ook bij de University dus daar zijn we uitgestapt in plaats van bij het vliegveld.
Uiteindelijk was het een erg geslaagd, maar ook ijskoud weekend. Het was zo koud dat we bijna geen foto’s hebben gemaakt omdat andere je vingers bevroren.